การเดินทางแสวงบุญ หรือ สักการบูชาพระพิฆเนศ

ชาวอินเดียเรียกว่า “ยาตรา” สู่เทวสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระพิฆเนศ รวม 8 แห่ง ซึ่งเรียกว่า อัสตะวินายัก อันหมายถึง สถานที่ประดิษฐานองค์ พระสวายัมภูคณปติ (พระพิฆเนศ) ที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ ซึ่งมีอายุกว่า 4,000 ปี ที่ชาวอินเดียเชื่อกันว่า เป็นแผ่นดินถิ่นกำเนิด และสถานที่ที่องค์พระพิฆเนศเคยมาปรากฏตัวให้ผู้ที่เคารพศรัทธาได้พบเห็นพระองค์ท่าน

อัสตะวินายัก หรือ เทวสถาน 8 แห่ง

อันเกี่ยวเนื่องกับองค์พระพิฆเนศ คือ 1.เทวสถานศรีสิทธิวินายัก เมืองสิทธาเตก  2.เทวสถานคีรีจัตมากา เมืองเลนยาดรี   3.เทวสถานศรีวิฆเนฮาร   4.เทวสถานศรีมหาคณปติ เมืองรันยันกาวน์   5.เทวสถานศรีจินดามณี เมืองเธอูร์   6.เทวสถานศรีบัลลาเลศวรา เมืองปาลี   7.เทวสถานศรีวราด์วินายัก เมืองมะฮัด   8.เทวสถานศรีมยุเรศวรา หรือ โมเรศวา เมืองโมเรกาวน์ 

เทวสถานแต่ละแห่ง ตั้งอยู่ในเมืองต่างๆ ห่างกันหลายสิบกิโลเมตร บางแห่งกว่า 100 กิโลเมตร ก็มี การเดินทางโดยรถโค้ชสำหรับนักท่องเที่ยว ในแต่ละแห่งจะต้องใช้เวลากว่า 3 ชม. เพราะถนนหนทางในอินเดีย ยังอยู่ในขั้นทุรกันดารจริงๆ ทั้งคับแคบและขรุขระ การเดินทางจึงเต็มไปด้วยความเหนื่อยยากลำบากพอสมควร 

หากคิดได้ว่า การเดินทางในครั้งนี้ เพื่อแสวงบุญและขอพรจากองค์ พระพิฆเนศ ในแผ่นดินถิ่นกำเนิดของพระองค์ท่าน ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าในการเดินทางก็จะหมดไปโดยสิ้นเชิง เพราะสิ่งที่ได้รับจากองค์พระพิฆเนศทั้ง 8 แห่ง ล้วนเป็นความปลาบปลื้มปีติอย่างแท้จริง

( บันทึกข้อมูลจาก : แล่ม จันทร์พิศา  โล )

ขั้นตอนในการบูชา

1. จุดเทียนไข หรือตะเกียงน้ำมัน ธูป กำยาน 2. กล่าวคำบูชาพระพิฆเนศ แล้วจึงตามด้วยการสวดบูชาเทพองค์อื่นๆ 3. ถวายเครื่องบูชาสักการะ กล่าวคำถวาย และอัญเชิญมารับเครื่องถวาย (กล่าวเป็นภาษาไทยก็ได้) 4. สวดมนต์ภาวนา ทำสมาธิ 5.ถวายไฟ โดยใช้เทียน หรือสำลีชุบน้ำมันเนย ไว้บนถาด แล้วแล้วยกถาดนั้นวนเป็นวงกลม (ตามเข็มนาฬิกา) 3 รอบ แล้วใช้ฝ่ามืออังไฟที่วนนั้นมาแต่ที่หน้าผาก เพื่อให้เกิดความสว่างแก่ดวงปัญญา และชีวิต หรือแตะบริเวณอื่นๆ ที่มีอาการปวดเจ็บก็ได้ จากนั้นแผ่เมตตาแก่สรรพสัตว์ เพื่อนมนุษย์ ฯลฯ เป็นอันเสร็จพิธี

( บันทึกข้อมูลจาก : แล่ม จันทร์พิศา  โล )